Kurs dolar Hongkongu
z dnia 2024-05-02
1 HKD = 0.5178 PLNKategorie
nowoczesna wiata garażowaCzęści do wymagających maszynJak reklamować się w sposób widoczny dla każdegoAutodetailing - co to takiego?Produkcja gadżetów reklamowych
Tagi
EkonomiaBiznesNAPWizytownik onlineZmiany w nieprawidłowościach zgryzowych od 3 do 7 roku życia, a ortodoncja
Autor: Victor RetzData publikacji: 24-11-2022
1.4/10 (266 głosów)
Do 3 roku życia u zdecydowanej większości dzieci zgryz pierwotny jest kompletny. Rozwój łoża następuje wraz ze wzrostem szczęki dziecka, ale przede wszystkim wraz ze zmianą uzębienia z zębów pierwotnych na stałe. Od teraz do 6-7 roku życia dziecko ma tak zwany zgryz pierwotny, który składa się tylko z zębów pierwotnych (baby teeth). Po wyrznięciu się 6-letnich zębów trzonowych u dziecka rozpoczyna się okres zgryzu naprzemiennego, trwający często od 7 do 12 roku życia. Około 12 roku życia zgryz składa się tylko z zębów stałych. Wiek tych okresów może być różny u poszczególnych osób, a w szczególności okres zgryzu naprzemiennego może się różnić o kilka lat w górę i w dół. Rozwój loży w dużej mierze zależy od dziedziczenia po rodzicach dziecka, ale także od czynników środowiskowych, takich jak sposób oddychania czy nawyki ssania.
Od urodzenia do 3 roku życia około 80% dzieci ma nawyk ssania.
Najczęstszym nawykiem ssania jest ssanie smoczka, ale zdarza się również ssanie kciuka lub palca. Nawyki związane ze ssaniem są silnie związane z rozwojem różnych nieprawidłowości zgryzowych. W niedawnym systematycznym przeglądzie literatury stwierdzono, że wybór smoczka może mieć wpływ na rozwój zgryzu. Aktualne dane wskazują, że anatomicznie zaprojektowany smoczek nie prowadzi do zgryzu otwartego przedniego lub krzyżowego w takim samym stopniu jak smoczki o konwencjonalnej budowie. Najczęstsze nieprawidłowości zgryzowe w zgryzie pierwotnym to zgryz otwarty przedni, zgryz krzyżowy i duży przodozgryz (>4mm). Te nieprawidłowości zgryzowe mogą być widoczne już w 3 roku życia i mogą utrzymywać się w zgryzie stałym. leczenie zębów
Jednym ze sposobów badania rozwoju nieprawidłowości zgryzowych jest śledzenie grupy dzieci w miarę ich wzrostu i obserwowanie, co dzieje się we wczesnej fazie rozwojowej zgryzu dziecka. Szwedzkie badanie przeprowadzone na 386 dzieciach w wieku od 3 do 7 lat wykazało, że prawie wszystkie rodzaje nieprawidłowości związanych z ząbkowaniem mogą ulec samoregeneracji, jeśli karmienie piersią zostanie przerwane przed okresem naprzemiennego ząbkowania. To samo badanie wykazało, że w tym okresie nowe nieprawidłowości związane z ząbkowaniem również rozwijają się w prawie równych proporcjach.
Ewolucja zaburzeń zgryzu w okresie 3-7 lat życia
Częstym zjawiskiem w przypadku zgryzów otwartych z przodu jest ich samokorekta po zaprzestaniu ssania (ryc. 1). Jeśli na pacjenta wpływają inne czynniki środowiskowe, takie jak oddychanie przez usta, relacja zgryzowa może zamiast tego pogorszyć się w tym samym okresie (ryc. 2).
W wieku przedszkolnym ogólne zalecenie jest takie, że nieprawidłowości zgryzu zwykle nie wymagają leczenia. Można poczekać aż dziecko wejdzie w okres zgryzu naprzemiennego lub nawet później, aż dziecko będzie miało wszystkie zęby stałe. Wymienione powyżej anomalie ząbkowania są najczęstsze w zgryzie pierwotnym i należy je leczyć w sposób opisany poniżej.
Zgryz otwarty przedni
Wiele dzieci z nawykiem ssania będzie miało wpływ na przednie zęby tak, że zgryz otwiera się z przodu. Jeśli dziecko ma ciągły nawyk ssania w wieku 3 lat, warto poinformować rodziców, że dobrze jest spróbować zakończyć nawyk ssania, ponieważ istnieje bardzo duża szansa, że zgryz otwarty skoryguje się wraz z wyrastaniem zębów przednich stałych.
Zgryz krzyżowy, jedno- lub dwustronny
Zgryzy krzyżowe są silnie związane z tym, że dziecko ma lub miało nawyk ssania. Jeśli zgryz krzyżowy jest przymusowy, dąży się do wczesnego leczenia, aby uniknąć asymetrii w szczękach i twarzy oraz niestabilności zgryzu. Stosunkowo prostym środkiem jest szlifowanie zakłóceń powodujących przesunięcie, ale skuteczność tych szlifów jest niepewna. Ponadto w badaniu podłużnym stwierdzono, że 38% zgryzów krzyżowych uległo autokorekcie przed ukończeniem 7 roku życia. Nie ma dowodów na to, że zgryzy krzyżowe wymagają leczenia w zgryzie pierwotnym. Stąd rada, by poczekać na erupcję 6-letnich trzonowców, by sprawdzić, czy one również znajdują się w relacji zgryzu krzyżowego. Dopiero wtedy można leczyć zgryz krzyżowy, a odpowiednią metodą leczenia jest jeden z dostępnych aparatów ekspansyjnych, Quad-helix, Suture Expander lub Clamping Plate with Expansion Screw.
Duży przodozgryz
Przodozgryz uważa się za powiększony, jeśli przekracza 4 mm, ale dopiero gdy przodozgryz przekracza 6 mm, widać wpływ na nachylenie warg u pacjenta. W leczeniu dużych nadgryzów powodem jest głównie nieumiejętne zamknięcie wargi ze względu na zwiększone ryzyko urazu, ale może też istnieć psychospołeczny powód, dla którego pacjent chce zmniejszyć swój nadgryz. Nigdy jednak nie należy rozpoczynać leczenia w zgryzie pierwotnym, ale najwcześniej w okresie zgryzu naprzemiennego, gdy pacjent ma 8-9 lat.
PODSUMOWANIE
W zgryzie pierwotnym leczenie ortodontyczne jest rzadko wskazane. Wskazane jest jednak zachęcanie rodziców do przerwania nawyków ssania u dzieci odpowiednio wcześnie przed wyrżnięciem się zębów stałych, co umożliwi autokorektę nieprawidłowości zgryzowych związanych z nawykami ssania.
Tagi
Zostaw komentarz